رشته اتصال یا Connection String يک سري از جفتهای نام و مقدار ( name , value ) است که به وسيله سمیکالن از هم جدا شدهاند و نشان دهنده تنظيماتي براي اتصال به ديتابيس میباشند. اين تنظيمات شامل مکان ديتابيس، اعتبارسنجي، امنيت و نام ديتابيسي است که به آن متصل شدهایم.
connection string براي منابع دادهای مختلف يكسان نيست. به عنوان مثال OLE DB و ODBC نياز به تعيين يک درايور OLE DB و ODBC در رشته اتصالشان دارند. کلاسهای کانکشن ( Connection class ) داراي يک خاصيت Connection String هستند که شما میتوانید با استفاده از آن به ديتابيس وصل شويد.
User Id : شناسه کاربر
نام کاربر را برای اتصال مشخص می کند.
Password : کلمه عبور
رمز عبور کاربر را برای اتصال مشخص می کند.
Host : میزبان
نام یا آدرس IP میزبان پایگاه داده MySQL را مشخص می کند که به آن متصل شود.
Port : درگاه
درگاه سرور بانک اطلاعاتی را مشخص می کند که به آن متصل شود.
Database : پایگاه داده
نام پایگاه داده را مشخص می کند تا پس از باز شدن یک اتصال از این نام استفاده کند.
Connection Timeout : مهلت زمان اتصال
مشخص میکند که زمان انتظار مجاز هنگام تلاش برای برقراری اتصال چقدر است و اجازه صرف زمان بیشتر از مقدار مشخص شده را نمیدهد.
Default Command Timeout : مهلت زمانی فرمان پیش فرض
زمان انتظار مجاز را در حین اجرای فرمان قبل از پایان دادن به تلاش برای برقرای اتصال بر حسب ثانیه مشخص میکند.
Ping Interval : فاصله پینگ
فاصله بین پینگ کردن سرور بانک اطلاعاتی و باز کردن مجدد اتصال در صورت نیاز را مشخص می کند . واحد این فاصله زمانی ثانیه است.
Enlist : نام نویسی کردن
مقداری Boolean را مشخص میکند که نشان می دهد آیا اتصال به طور خودکار در تراکنش فعلی ثبت می شود یا خیر.
Transaction Scope Local : محدوده تراکنش محلی
پشتیبانی از تراکنشهای توزیع نشده را در پیادهسازی حوزه تراکنش فعال میکند.
Pipe Name : نام مسیر
نام مسیر را برای استفاده در هنگام اتصال با مسیر نامگذاری شده مشخص میکند.
Compress : فشرده کردن
مقداری را مشخص میکند که نشان میدهد فشرده سازی دادههای انتقال یافته فعال است یا خیر.
Unicode : یونیکد
مقداری را مشخص می کند که نشان می دهد مجموعه کاراکتر UTF8 استفاده خواهد شد یا خیر.
Protocol : پروتکل
یک پروتکل MySQL از MySQL Connection String Builder را دریافت یا تنظیم می کند.
Persist Security Info : اطلاعات امنیتی پایدار
مقداری مشخص می کند که نشان می دهد رمز عبور پس از باز شدن اتصال در رشته اتصال ذخیره می شود یا خیر.
Client Interactive : ارتباط تعاملی با مشتری
قبل از اینکه سرور اتصال را قطع کند، زمان عدم فعالیت را تعیین می کند.
Pooling: حالت استخر
مقداری را مشخص میکند که نشان دهنده حالت ادغام است. در این حالت از Connection های فعال موجود به جای ایجاد Connection جدید استفاده میکند
Min Pool Size : حداقل اندازه استخر
حداقل تعداد اتصالات مجاز در حالت استخر را مشخص میکند.
Max Pool Size : حداکثر اندازه استخر
حداکثر تعداد اتصالات مجاز در حالت استخر را مشخص میکند.
Connection Lifetime : طول عمر اتصال
بازه زمانی را برای برقراری اتصال را در واحد ثانیه مشخص می کند.
Server Parameters : پارامترهای سرور
پارامترهایی را برای راه اندازی سرور تعبیه شده MySQL مشخص می کند.
Character Set : مجموعه کاراکتر
مجموعه کاراکترهایی را مشخص می کند که در سمت سرویس گیرنده استفاده می شود.
Binary As Guid : راهنمای سرویس دهنده به صورت باینری
سرویس دهنده باید از این راهنما به صورت ستون های BINARY 16 استفاده کند.
Validate Connection : اعتبارسنجی اتصال
مشخص میکند که آیا اتصالاتی که در حالت استخر استفاده می شوند تأیید شوند یا خیر.
Initialization Command : دستور مقدار دهی اولیه
یک دستور مخصوص پایگاه داده را مشخص می کند که باید بلافاصله پس از برقراری اتصال اجرا شود.
Found Rows : ردیف های پیدا شد
مشخص میکند که آیا سرویس دهنده تعداد ردیف ها را مطابق با تعداد ردیف های واقعی که با استفاده از شرط WHERE در کوئری UPDATE تغییر یافته اند را برگرداند یا خیر.
Embedded : تعبیه شده است
مشخص می کند که از چه سروری برای اتصال استفاده می شود ، سرور اصلی MySQL یا سرور MySQL جاسازی شده.
SSH Host : میزبان SSH
نام یا آدرس IP سرور SSH را مشخص می کند.
SSH Port : پورت SSH
شماره درگاه سرور SSH را برای اتصال مشخص می کند.
SSH User : کاربر SSH
شناسه کاربر را روی سرور SSH مشخص میکند.
SSH Password : رمز عبور SSH
رمز عبور کاربر را روی سرور SSH مشخص می کند.
SSH Cipher List : لیست رمزهای SSH
فهرست رمزهای معتبر را که مشتری می تواند از آنها استفاده کند، مشخص می کند.
SSH Private Key : کلید خصوصی SSH
مکان کلید خصوصی مشتری را مشخص می کند.
SSH Passphrase : رمز عبور SSH
عبارت مربوط به کلید عبور مشتری را مشخص می کند.
SSH Authentication Type : نوع احراز هویت SSH
روش احراز هویت مشتری را مشخص می کند.
SSH Host Key : کلید میزبان SSH
مکان کلید عمومی را در سمت سرویس گیرنده مشخص می کند تا کلید میزبان سرور را در حین برقراری اتصال تأیید کند.
SSH Strict Host Key Checking : بررسی کلید میزبان دقیق SSH
نشان می دهد که آیا کلید میزبان در حین برقراری اتصال تأیید شده است یا خیر.
SSL Cipher List : لیست رمزهای SSL
فهرستی از رمزهایی را که سرویس گیرنده با استفاده از آنها موافقت می کند، مشخص می کند.
SSL CA Cert : گواهی SSL CA
محل گواهی مرجع را مشخص می کند.
SSL Cert : گواهی SSL
محل گواهی مشتری را مشخص می کند.
SSL Key : کلید SSL
مکان کلید خصوصی کاربر را مشخص می کند.
Proxy Host : میزبان پروکسی
نام میزبان یا آدرس IP سرور پراکسی را که باید به آن متصل شود را مشخص می کند.
Proxy Port : درگاه پروکسی
شماره پورت سرور پراکسی را مشخص می کند.
Proxy User : کاربر پروکسی
نام حساب سرور پروکسی را مشخص می کند.
Proxy Password : رمز عبور پروکسی
رمز عبور حساب سرور پروکسی را دریافت یا تنظیم می کند.
Plugin Dir : پوشه ی افزونه ها
آدرس پوشه ای که افزونه ها در آن قرار دارند را مشخص می کند.
Default Auth Plugin : افزونه احراز هویت پیش فرض
نام افزونه احراز هویت را برای استفاده مشخص می کند.
HTTP Url : آدرس HTTP
آدرس اسکریپت tunnel.php را مشخص میکند . به عنوان مثال، اگر اسکریپت در ریشه سرور باشد، آدرس اینترنتی می تواند به صورت زیر باشد: http://localhost/tunnel.php
HTTP User : کاربر HTTP
نام کاربری را برای مجوز HTTP مشخص میکند.
HTTP Password : رمز عبور HTTP
رمز عبور مجوز HTTP را مشخص می کند.
HTTP Base64
تعیین می کند که آیا داده ها قبل از ارسال با درخواست POST به فرمت MIME base64 کدگذاری شوند یا خیر.
HTTP Host : میزبان HTTP
نام میزبان یا آدرس IP سرور تونل HTTP را مشخص می کند.
HTTP Port : درگاه HTTP
شماره درگاه سرور تونل HTTP را مشخص می کند.
HTTP Content Length : طول محتوای HTTP
پارامتر هدر Content Length HTTP را مشخص می کند. این اندازه بدنه پیام به صورت بایت برای سرویس گیرنده و سرور است.
HTTP Strict Content Length : طول محتوای دقیق HTTP
زمانی که اندازه پیام کوچکتر از طول محتوا باشد، مقداری را مشخص میکند که نشان میدهد آیا data padding فعال است یا خیر.
HTTP Max Connection Age : حداکثر طول عمر اتصال
حداکثر طول عمر اتصال را در واحد ثانیه مشخص می کند که پس از آن تونل بسته می شود.
HTTP Keep Alive : زنده ماندن HTTP
برای ارسال بستههای HTTP Keep-Alive، مهلت زمانی را با واحد ثانیه مشخص میکند.